Νάνοι

[Iblis]

Dwarves...
""Παιδιά του Άουλε""


Νάνοι
Children of Aulλ , Παιδιά του Άουλε

Οι Νάνοι (Khazβd, στη γλώσσα τους, Naugrim στη Σίνταριν) ήταν ένας μικρόσωμος (1.35μ με 1.55μ) αλλά  γεροδεμένος λαός, δυνατός, ανθεκτικός στη φωτιά και πιο σκληραγωγημένος από κάθε άλλη φυλή. Με τα μακριά μαλλιά και τις γενειάδες τους, που τις έπλεκαν σε κοτσίδες και τις διακοσμούσαν με μεταλλικά βαρύδια, ήταν εντυπωσιακοί και τρομακτικοί σε πρώτη όψη. Αγαπούσαν τη μεταλλουργία και τη λιθοδομία, και αναζητούσαν πολύτιμα υλικά και σπάνια μέταλλα στα βάθη των βουνών της Μέσης-γης. Πολύ υπερήφανοι και πεισματάρηδες, δεν ξεχνούσαν ποτέ ένα χρέος ή ένα κακό που είχαν υποστεί. Ήταν δίκαιοι, γενναίοι και ειλικρινείς, αλλά μυστικοπαθείς, καχύποπτοι και ευέξαπτοι, λάτρεις των θησαυρών τους.

Κρατούσαν τη γλώσσα τους μυστική από τους άλλους λαούς ενώ προτιμούσαν να επικοινωνούν στις γλώσσες του εκάστοτε λαού με τον οποίον συναλλάσσονταν. Γι'αυτό και πολλά από τα γνωστότερα ονόματά τους (π.χ. Gloin, Fili, Thorin κλπ)  ήταν συνήθως στη βόρεια διάλεκτο των ανθρώπων της Ντέηλ που ήταν γείτονές τους στο Ερεμπορ -και αργότερα σύμμαχοί τους στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού. Οι Νάνοι εμπλέκονταν πολύ συχνά σε πολεμικές αναμετρήσεις -ειδικά εναντίον των μισητών τους Ορκ- και ήταν τρομεροί στη μάχη κραδαίνοντας τα μεγάλα πολεμικά τσεκούρια, σφυριά ή αξίνες τους.

Οι Νάνοι ήταν θνητοί, αν και ζούσαν περί τα 250 χρόνια. Δεν ήταν ποτέ πολυπληθής λαός, λόγω του σχετικά μικρού αριθμού γυναικών και του ότι δεν παντρεύονταν πριν τα 100 τους χρόνια. Έτσι, οι απώλειες, που είχαν από τους συχνούς τους πολέμους και από την συνεχή καταδίωξη του Σάουρον, μείωσαν πολύ τον αριθμό των μελών της φυλής. Τα Ξωτικά πίστευαν, πως οι Νάνοι χάνονται με τον θάνατό τους, οι ίδιοι όμως πίστευαν, ότι ο ""Μάχαλ"", ο Αουλε, θα τους έφερνε στις Αίθουσες του Μάντος, όπου θα ενώνονταν με τα άλλα Τέκνα του Ιλούβαταρ στο Τέλος.


Σύντομη Ιστορία των Νάνων...

Μια από τις ομιλούσες φυλές της Μέσης-γης, και Ελεύθερος Λαός, οι Νάνοι δημιουργήθηκαν από τον Βάλα Αουλε, λόγω της ανυπομονησίας του για τον ερχομό των Πρωτότοκων. Παρ' ότι η ύπαρξη τους αναγνωρίστηκε από τον Ιλούβαταρ και η ζωή τους δόθηκε από Αυτόν, οι Νάνοι δεν συγκαταλέγονται στα Τέκνα Του.

Ο Αουλε υποχρεώθηκε να κρύψει τους Επτά Πατέρες των Νάνων βαθιά σε σπηλιές, της Μέσης-γης, όπου κοιμήθηκαν μέχρι το ξύπνημα των Ξωτικών. Όταν ξύπνησαν και αυτοί με την σειρά τους, ο καθένας βρισκόταν σε διαφορετικό σημείο, έτσι έμειναν πάντα χωρισμένοι σε Επτά Λαούς, που ο καθένας είχε δικό του βασιλιά και δικά του πατρογονικά εδάφη.

Λίγο καιρό μετά το ξύπνημά τους, ο Ντούριν ο Αθάνατος ίδρυσε το βασίλειο του Κχάζαντ-Ντούμ, που έγινε γνωστό και ως Μόρια, βαθιά κάτω από τα Όρη της Ομίχλης. Αυτό εξελίχθηκε σε αδιαφιλονίκητο κέντρο ισχύος και ευημερίας των Νάνων, πολύ πριν οι πρώτοι από αυτούς περάσουν τα Μπλέ Όρη και φτάσουν στο Μπελέριαντ. Δεν κατοίκησαν στο Μπελέριαντ, είχαν όμως δύο μεγάλα φρούρια ψηλά στα Μπλέ Όρη, το Γκαμπίλιγκαθολ ή Μπέλεγκοστ, όπως ήταν η ξωτική του ονομασία, και το Τουμούνζαχαρ ή Νόγκροντ. Έφτιαξαν επίσης έναν μεγάλο δρόμο, που ένωνε τα Μπλέ Όρη με τις δυτικές περιοχές του Μπελέριαντ. Η εμφάνιση των Νάνων ξάφνιασε τα Ξωτικά, που μέχρι τότε νόμιζαν, πως ήταν η μόνη ομιλούσα φυλή. Όλα αυτά συνέβησαν πριν καν αρχίσει η Πρώτη Εποχή.

Η σχέση των Νάνων με τα Ξωτικά, αν και ουδέποτε απόλυτα φιλική λόγω της ιδιοσυγκρασίας των Νάνων, ήταν μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού. Όταν οι Νόλντορ επέστρεψαν στη Μέσης-γη  εκτίμησαν ιδιαίτερα τις τεχνικές ικανότητες των Νάνων. Η κοινή λατρεία των δύο λαών προς τον Αουλε, τους έφερε κοντά. Όμως το πλέον αποδεκτό Ξωτικό ήταν για τους Νάνους ο Έολ, το Μαύρο Ξωτικό του Ναν-Έλμοθ. Αυτός και ο γιός του, ο Μαέγκλιν, ήταν συχνοί επισκέπτες στα κάστρα των Νάνων.

Όμως η σχέση Νάνων-Ξωτικών έμελλε σταδιακά να περάσει από πολλές διακυμάνσεις και μέσα από παρεξηγήσεις, προδοσίες και ανοιχτές διαμάχες, να καταλήξει σε αμοιβαία αντιπάθεια και καχυποψία, που έφτανε τα όρια του μίσους. Το χάσμα αυτό γεφυρώθηκε τελικά στο τέλος της Τρίτης Εποχής από τον Γκίμλι και τον Λέγκολας, που μέσα από τις αντιξοότητες της αποστολής της Σ. Τ. Δ., κατανόησαν και εκτίμησαν ο ένας τον άλλο και έγιναν αχώριστοι φίλοι.

[Iblis]

Εθνη και λαοί των Νάνων

Longbeards...
""Ο Λαός του Durin""


Μακρυγένηδες Νάνοι
Durin's Folk , Ο Λαός του Durin

Μία εκ των 7 φυλών των Νάνων, η πιο γνωστή στις ιστορίες της δυτικής Μέσης-Γης. Προπάτοράς της θεωρείται ο Ντούριν Α’, γι’ αυτό και είναι η πιο σεβαστή ανάμεσα στις 7 φυλές.

Σύντομη Ιστορία των Μακρυγένηδων Νάνων...
Οι Μακρυγένηδες κατά την Πρώτη Εποχή είχαν εξαπλωθεί σε όλο το μήκος των Χιθάεγκλιρ, καθώς και στα Έρεντ Μίθριν και στους Σιδηρούς Λόφους, όπου είχαν ορυχεία. Διατηρούσαν επαφή με τους συγγενείς τους των Έρεντ Λούιν μέσω εμπορίου, και συνήψαν στενές σχέσεις με τους Ενταϊνικούς λαούς που κατοίκησαν στο Ερίαντορ, στις Κοιλάδες του Άντουϊν και στο Ροβάνιον, υιοθετώντας την γλώσσα τους στις συναλλαγές που είχαν μαζί τους. Αυτή η σχέση εξελίχθηκε σε κανονική συμμαχία κατά το τέλος της Πρώτης Εποχής, όταν πολυάριθμοι Ορκ, φυγάδες από το κατεστραμμένο Μπελέριαντ, κατέκλυσαν το Ερίαντορ. Τότε οι Νάνοι, μαζί με τους Ανθρώπους συμμάχους τους, που διέθεταν πολυάριθμο ιππικό, κατάφεραν με πολλές απώλειες να απωθήσουν τους περισσότερους εισβολείς, αν και το Ερίαντορ ερημώθηκε σε σημαντικό βαθμό.

Οι Μακρυγένηδες όμως κατάφεραν να διατηρήσουν τον έλεγχο των ανατολικών κοιλάδων των Χιθάεγκλιρ ως τα σύνορα του Λόριεν, των Έρεντ Μίθριν, του Έρεμπορ και των Σιδηρών Λόφων για μεγάλο διάστημα της Δεύτερης Εποχής, και πολλοί Άνθρωποι έμεναν υπό την προστασία τους κοντά σε αυτά τα εδάφη και προς τα νότια, μέχρι και τον Μεγάλο Δρόμο των Νάνων μέσα από το Μεγάλο Πράσινο Δάσος, που πήγαινε στουςΣιδηρούς Λόφους. Ενισχυμένοι επιπλέον από τους Νάνους του Μπέλεγκοστ και του Νόγκροντ που ξέφυγαν από ην καταστροφή των δυο αρχαίων πολιτειών, οι Μακρυγένηδες αύξησαν την ισχύ και τα πλούτη τους, και η κύρια πολιτεία τους, το Κχαζάντ-ντουμ, έγινε η πιο μεγάλη,πλούσια, πολυάριθμη, ισχυρή και λαμπρή Νανο-πολιτεία που υπήρξε ποτέ, και ομόρφυνε κι άλλο με τις επαφές των Νάνων με τους Έλνταρ της Ερέγκιον.

Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε μέχρι και τον Πόλεμο μεταξύ των Ξωτικών και του Σάουρον το ΙΙ 1695, οπότε και η ισχυρή εκστρατευτική δύναμη που έστειλε ο Σάουρον ανατολικά των Χιθάεγκλιρ διασκόρπισε τους Ανθρώπους συμμάχους τους και ανάγκασε τους Νάνους να περιοριστούν στη Μόρια. Εκείνη την περίοδο πιστεύεται ότι παρέλαβαν και ένα από τα  Επτά Δαχτυλίδια. Εκεί παρέμειναν, συσσωρεύοντας πλούτη από την εξόρυξη του μίθριλ, αποφεύγοντας να ανοιχτούν στον έξω κόσμο, αν και συμμετείχαν στις δυνάμεις της Τελευταίας Συμμαχίας. Το ΙΙΙ 1980 όμως οι Νάνοι ξυπνούν από τον μακρόχρονο ύπνο του έναν Μπάλρογκ, που είχε καταφύγει στα έγκατα των βουνών μετά την πτώση της Θανγκορόντριμ. Ο πανίσχυρος αυτός δαίμονας σκοτώνει τον βασιλιά Ντούριν Δ’ και τον διάδοχό του, Νάιν Α’, αναγκάζοντας τους Μακρυγένηδες να εγκαταλείψουν την Μόρια. Αρχικά ο βασιλιάς τους, Θράιν Α’, εγκαθίσταται στο Έρεμπορ, όμως το μεγαλύτερο μέρος του λαού του καταφεύγει στα Έρεντ Μίθριν, όπου τους ακολουθεί και ο βασιλιάς Θόριν Α’. Όμως σύντομα Δράκοι από το Βορρά αρχίζουν να τους επιτίθενται και το ΙΙΙ 2590 οι Νάνοι επιστρέφουν στο Έρεμπορ υπό τον Θρορ, αν και ο Γκρορ ο αδερφός του οδηγεί αρκετούς στους Σιδηρούς Λόφους.

Εκεί επανιδρύουν το Βασίλειο κάτω από το Βουνό, πληθαίνουν και πλουτίζουν από το εμπόριο με τους Ανθρώπους των γειτονικών περιοχών και ειδικά με την Πόλη της Κοιλάδας. Φήμες για τον πλούτο του Έρεμπορ διαδόθηκαν σε πολλές χώρες, ώσπου εφτασαν στο Βορρά και στα αυτιά του μεγάλου Δράκου Νοσφιστή. Τότε ο Δράκος σηκώθηκε και, χωρίς προειδοποίηση, επιτέθηκε στην Πόλη της Κοιλάδας και την κατέστρεψε. Μετά μπήκε στην Μεγάλη Πύλη του Έρεμπορ και έσφαξε τους περισσότερους Νάνους, και ξάπλωσε σε ένα κρεβάτι από θησαυρούς. Ο Θρορ όμως και ο Θράιν ο γιος του, μαζί με λίγους συντρόφους, ξέφυγαν από ένα μυστικό παραπόρτι και με τον Θόριν τον γιο του Θράιν και αρκετούς Νάνους που γλίτωσαν επιδή ήταν έξω από το Βουνό, κατέφυγαν στην Ντάνλαντ. Οι περισσότεροι όμως από τους επιζώντες πήγαν στους Σιδηρούς Λόφους και ενίσχυσαν τον Γκρορ.

Χρόνια μετά ο Θρορ, αφού έδωσε το Δαχτυλίδι του, το τελευταίο των Εφτά, στον Θράιν, έφυγε και ξεκίνησε για τη Μόρια. Εκεί ο Αζόγκ, αρχηγός των Ορκ που είχαν καταλάβει τη Μόρια, έσφαξε τον Θρορ, και τον ατίμασε, κόβοντάς του το κεφάλι και γράφοντας το όνομά του στο μέτωπό του. Όταν τα νέα έφτασαν στον Θράιν, αυτός έστειλε μηνύματα σε όλους τους συγγενείς του, καθώς και στις άλλες φυλές των Νάνων στα ανατολικά, και όταν όλες οι δυνάμεις των Νάνων συγκεντρώθηκαν, άρχισαν να πολιορκούν και να καταλαμβάνουν κάθε οχυρό των Ορκ που έβρισκαν στα Χιθάεγκλιρ. Έτσι ξεκίνησε ο τρομερός Πόλεμος μεταξύ Νάνων και Ορκ, που έληξε με την Μάχη της Αχανουλμπιζάρ.

Μετά τον πόλεμο, οι Νάνοι αποσύρθηκαν και ο Θράιν επέστρεψε στην Ντάνλαντ και από εκεί πήγε στα Έρεντ Λούιν. Δεν έμεινε όμως εκεί για πολύ, αφού κι αυτός, πιθανότατα υπό την επήρρεια του Δαχτυλιδιού, ξεκίνησε για το Έρεμπορ αλλά πιάστηκε από υπηρέτες του Νεκρομάντη. Εκεί στο Ντολ Γκούλντουρ του πήραν το Δαχτυλίδι και τον άφησαν να πεθάνει. Τον βρήκε όμως ο Γκάνταλφ και ο Θράιν του έδωσε έναν χάρτη και ένα κλειδί. Ο Γκάνταλφ τα κράτησε, αν και αγνοούσε την σημασία τους, ώσπου τελικά φάνηκε η χρησιμότητά τους και με αυτά πείστηκε ο Θόριν να ξεκινήσει για την περιπέτεια που έφερε την πτώση του Δράκου και την επανίδρυση του Βασιλείου κάτω από το Βουνό.

Ο Θόριν όμως δεν χάρηκε για την νίκη του, αφού έπεσε στην Μάχη των Πέντε Στρατιών, και Βασιλιάς του Λαού του Ντούριν έγινε ο Ντάιν Β’. Αυτός οδήγησε τους Νάνους σε νέα ακμή, και οι Άνθρωποι της περιοχής ξαναέγιναν δυνατοί. Έπεσε όμως μετά από γενναία άμυνα κατά την Μάχη της Κοιλάδας στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, και ο Θόριν Γ’, που τον διαδέχτηκε, οδήγησε τον λαό του μέσα από τον πόλεμο στην ειρήνη και τέθηκε υπό την προστασία του Επανενωμένου Βασιλείου. Οι Νάνοι γνώρισαν πρωτοφανή ακμή, και αποίκησαν κι άλλες περιοχές, όπως τα σπήλαια του Άγκλαροντ, ενώ στην γενιά του Θόριν Γ’ γεννήθηκε, όπως από καιρό είχε προειπωθεί, ο έβδομος και τελευταίος Ντούριν, που οδήγησε τους Νάνους πίσω στη Μόρια και επανίδρυσε το αρχαίο βασίλειο του Κχαζάντ-ντουμ.

Στην Κουένυα οι Μακρυγένηδες είναι γνωστοί ως Ανφάνγκαρ (Anfangar), στην Σίνταριν Ανφάνγκριμ (Anfangrim), ενώ στην Κχούζντουλ το όνομά τους είναι Ζίγκιν-ταράγκ (Zigin-tarβg).

[Iblis]

[Iblis]

The Dwarves



Dwarves The dwarves of Icewind are a noble race who live under the earth, building great cities while fighting the everlasting forces of chaos and evil. They're of a tough and endurable race, who not often change their minds. This, combined with their stocky and muscular bodies, make them a race of courageous, tenacious fighters. They are, however, not fond of magic, and they never use magical spells or train as wizards, though they can become priests and use their spells.

The dwarves are about four to four and a half feet in height, weighting from 130 to 170 pounds. They usually have long hair and long carefully groomed beards.

[Iblis]

[Iblis]

[Iblis]

[διονυσιος λορβας]

 Στην Ελλάδα δεν εχω δει νανοι ιερόδουλες

[Ο Νώντας]

          

[paparov]

Στην Ελλάδα δεν εχω δει νανοι ιερόδουλες

Ευτυχώς