Προηγούμενο Transsexual | Επόμενο Transsexual |
Περιγραφή:
Στατιστικά Φωτογραφίας: Εμφανίσεις: 8976 Απριλίου 21, 2018, 09:22:20 ΜΜ Βαθμολογία: από 2 μέλη. Σύνολο Likes: 0 |
Σελίδες1
Ημερήσια ενημέρωση για Στούντιο! 1 λεπτό πριν |
18 λεπτά πριν |
Ελληνίδες Βίζιτες ανεξάρτητες αλλά και από γραφεία!! 22 λεπτά πριν |
35 λεπτά πριν |
4 ώρες πριν |
5 ώρες πριν |
Μιλφ πουτάνες σε μπουρδέλα,στούντιο και πιάτσες 6 ώρες πριν |
6 ώρες πριν |
6 ώρες πριν |
Σχολιασμός τελευταίων κριτικών απο Escorts!!! 7 ώρες πριν |
7 ώρες πριν |
7 ώρες πριν |
7 ώρες πριν |
8 ώρες πριν |
Για να σπρώξει κάποιος την ανοιχτή, άθλια εξώπορτα της άθλιας πολυκατοικίας, της περιοχής του Μεταξουργείου και να φτάσει στον τέταρτο όροφο, που βρίσκεται η επίσης άθλια γκαρσονιέρα, χρειάζεται θάρρος.
«Τι σε φτιάχνει, τι γουστάρεις, τι σ αρέσει;», ενδιαφέρεται να μάθει η Ηλέκτρα, ενώ την ίδια στιγμή ανάβει τσιγάρο.
Το ευτραφές, ημίγυμνο, συμπαθές στην όψη, αρσενικοθήλυκο, με το ξανθό μαλλί και το άστηθο μονοκόμματο σώμα, καθισμένο με, προκλητικά, ανοιχτά τα πόδια πάνω σ ένα επιδαπέδιο στρώμα, μιλάει γρήγορα και κοφτά.
«Κύτταξε», λέω καθώς, ολόγυμνος, κάθομαι κι εγώ πάνω στο ίδιο άθλιο στρώμα, απέναντί της, «εμένα μ αρέσει να μου φέρονται σαν να είμαι εγώ η γυναίκα κι η τρανς ή η γυναίκα, αν απέναντί μου έχω γυναίκα, να έχει τον ρόλο του άντρα, δηλαδή μ αρέσουν τα φιλιά –σε γλωσσόφιλα δεν έχω πρόβλημα–, το γλύψιμο...»
«Κατάλαβα, να σε κάνω το κοριτσάκι μου», με διακόπτει.
«Μπράβο!», την επαινώ για την ταχεία της αντίληψη.
«Κάβλωσέ με, λοιπόν», μου ζητάει αμέσως, ανοίγοντας περισσότερο τα σκέλια, «σαν να είμαι ο άντρας σου».
Υπακούοντας σκύβω μπροστά και πιάνοντας το ξεκάβλωτο πεντάποντο πουλί της, παίρνω τη θηλή του επίπεδου στήθους της στο στόμα.
«Ποιος είναι ο άντρας σου;», την ακούω να ζητάει να μάθει.
«Εσύ...»
«Να μου το λες συνέχεια θέλω»
«Αχ, εσύ είσαι το αρσενικό!»
«Και συ τι είσαι;»
«Το πουτανάκι σου»
«Που τι θα το κάνω;»
«Θα το γαμήσεις με την ψωλάρα σου»
«Έτσι, γλύψε με... Πάρε την αντρίλα»
Σκύβοντας, ανάμεσα στα σκέλια της, παίρνω την απερίτμητη βάλανό της στο στόμα, χουφτώνοντάς της, ταυτόχρονα, τα ζουμερά αρχίδια...
«Έλα μανάρι μου, πάρτη βαθιά... Μυρίζεις τη βαρβατίλα; Θέλω να μου πάρεις την τέλεια πίπα!».
Το καβλάκι της (11-12 πόντους σε πλήρη στύση, μ ένα πάχος ανάλογο) ανταποκρίνεται στις περιποιήσεις μου και σύντομα το νιώθω σκληρό και κραταιό μέσα στη στοματική μου κοιλότητα. Όσες φορές, μάλιστα, το βγάζω απότομα και με θόρυβο, εκείνη το κουνάει, εκούσια, πάνω-κάτω...
Παράλληλα τεντώνω τον λαιμό μου για να τη γλωσσοφιλάω (με μέτρια δική της ανταπόκριση [Guino: Δεν σου αρέσουν τα φιλιά στο στόμα; Ηλέκτρα: Δεν μου αρέσουν τα φιλιά με πολύ γλώσσα και πολλά σάλια]), κρατώντας με το χέρι μου, απαλά, το σβέρκο της, αλλά και να της γλύφω το αυτί, τα ψιλοαξύριστα μάγουλα, τον λαιμό, ενώ, την ίδια στιγμή, έχω το άλλο μου χέρι στα γεννητικά μου όργανα για να τρίβω –εκτός από αυτά– και την κωλότρυπά μου:
«Έτσι... Χάιδευε και το "μουνί" σου»
«Το κωλόμουνό μου... Αχ, τι ωραία που το είπες...»
Κατά τη διάρκεια της πίπας έχει το ένα χέρι της –με το άλλο καπνίζει– στο κεφάλι μου, τ οποίο, συχνά, πιέζει, με δύναμη, προς τους βουβώνες της. Λόγω του μικρού, προς μεσαίου μεγέθους, πέους της το αντανακλαστικό του εμετού δεν μου είναι έντονο. Όσο νάναι, όμως, υπάρχουν στιγμές που ζορίζομαι, με κείνη, τότε, επιτακτικά, να μ ενθαρρύνει:
«Μπορείς κι άλλο, έλα... Έλα!»
Guino (βγάζοντάς το, τελικά, κάθυγρο και με τα σάλια μου να τρέχουν απ το μισάνοιχτο στόμα μου...): Ααα!...
Ηλέκτρα (καθώς τραβάει μια ακόμα ρουφηξιά απ το τσιγάρο της): Έτσι... Ποιος είναι ο γαμιάς εδώ;
«Εσύ ψωλαρού μου!...»
«Έτσι... Ανοιξε το στόμα!...»
Ακολουθεί εκ νέου garganta profunda με μένα να έχω κολλήσει τα χείλια μου πέριξ της βάσης του ανδρισμού της και να παραμένω εκεί έχοντας σφαλιστά τα ελαφρώς δακρυσμένα μάτια μου, ρουθουνίζοντας κι αναμένοντας το αντανακλαστικό του εμετού που δεν αργεί να έρθει:
«Γκλ... Γκλ... Γκλουκ!»
«Έεετσι...»
Guino (με τα μάτια δακρυσμένα και το σαγόνι σιχαμερά υγρό): Ααα!...
Ηλέκτρα (πάντα σοβαρή και ημίκλιντη, με τα πόδια ανοιχτά, κεκαμένα και το τσιγάρο στο χέρι): Αυτό είναι! Αφού μπορείς, μωρή, γιατί δεν το κάνεις σωστά;
«Αχ...»
«Ποιος είναι ο άντρας εδώ;»
«Εσύ!...», της απαντώ ορθώνοντας τον κορμό μου, ενώ έχω αρχίσει να τρίβω το μισοκαβλωμένο ψωλάκι μου – μπροστά της.
«Τρίψε μου το "μουνάκι" σου»
«Αχ, το τρίβω»
«Τρίφτο, μην το παίζεις!»
«Ααχ...»
Υπακούοντας σταματάω την μπρος-πίσω κίνηση και ξεκινάω την περιστροφική – όπως αυνανίζονται η γκόμενες...
«Έτσι...», λέει εγκρίνοντας αυτό που βλέπει και συνεχίζει: «Ποιος είναι ο γαμιάς σου;»
«Εσύ!...»
«Τρίβεις το "μουνάκι" σου μωρή καριόλα; ε;»
«Το μικρό...»
Σκύβοντας, ξανά, ανάμεσα στα πόδια της και χαμηλά στην προπετή κοιλιά της, ξαναπαίρνω τον εξογκωμένο ανδρισμό της στο στόμα...
«Έτσι, γλύφε την ψωλή μου να καβλώσει καλά να σε ξεσκίσω»
«Αχ, πως έχεις καβλώσει έτσι!...»
«Με τέτοιο γλύψιμο που της κάνεις μωρή ξεκωλιάρα πως να μην καβλώσει; Αν, όμως, νομίζεις πως καβλώνω, έτσι, με όποιον μαλάκα έρχεται εδώ, πλανάσαι πλάνην οικτρά. Γιατί όταν μου λένε "σήκωσε την ψωλάρα σου κοριτσάκι μου", είναι λίγο creepy, ξέρεις. Είναι λίγο ντεκαβλέ. Σήκωσε την ψωλάρα σου κοριτσάκι μου, δεν πάει. Σήκωσε την ψωλάρα σου άντρακλά μου, όμως, πάει!...».
«Αχ...», κάνω βγάζοντάς της τη, με θόρυβο, απ το στόμα μου.
«Κατάλαβες;»
«Ναιαι...»
«Μπράβο»
Και "ζυγίζοντας" τα μέζεά της στη χούφτα μου λέω με θαυμασμό:
«Κάτι αρχιδάρες που έχεις από δω κάτω!».
«Γλύφε τις... »
Το κάνω, με όλο το πλάτος της γλώσσας, για λίγο και στη συνέχεια αρχίζω να της τις ρουφάω – εναλλάξ:
«Μμμμ...»
«Βάλε γλώσσα...»
Το κάνω, κι αυτό, ρουφώντας, ταυτόχρονα, χωρίς να παραλείπω και να την τσιμπουκώνω:
«Μμμμ...»
«Γλύφε!... Έτσι... Έτσι.... Δυνατά την ψωλάρα μου, μη σταματάς κάβλα, δυνατά!... Έτσι... Πάρε μου πιπάρα, πάρε μου πιπάρα! Έτσι... Άνοιξε το στοματάκι σου... Πάρτο βαθιά στο λαρυγγάκι σου...»
Τα χείλια μου, γι άλλη μια φορά, βρίσκονται κολλημένα πέριξ της ρίζας των γεννητικών της οργάνων καθώς την ακούω να με παροτρύνει:
«Πάμε, πάμε να τ ανοίξουμε, έλα!... Δυνατά!... Έτσι... Έτσι... Έτσι, πουτανάκι μου, έτσι... »
Μέχρι που αποφασίζει πως αρκετά με την πεο-αρχιδολειχία:
«Για δείξε μου την κωλάρα σου, να την πάρω μάτι».
Υπακούω γυρίζοντας στα τέσσερα.
«Ποιος είναι ο γαμιάς σου;»
«Εσύ είσαι ο γαμιάς μου»
«Στήστη μου!»
Της την τουρλώνω, ακουμπώντας μάγουλο και στήθος στο σεντόνι, αφήνοντας, την ίδια στιγμή, ανυπόμονο παθητικό βογκητό:
«Αχ...»
«Άνοιξέ τη μου σαν καλό πουτανάκι που είσαι»
Πραγματοποιώ κι αυτή της την επιθυμία πιάνοντας και τραβώντας, προς τα έξω, τα κωλομέρια μου – αφήνοντας άλλο ένα παθητικό βογκητό ανυπομονησίας:
«Αχ...»
«Έτσι, σαν πουτανάκι...», την ακούω να σχολιάζει απαξιωτικά.
Για λίγο παραμένουμε όπως είμαστε: εγώ στα τέσσερα, με τα χέρια στα καπούλια μου, εκείνη ημίκλιντη να τρίβει την ψωλή της. Παραμένουμε όπως είμαστε μέχρι που μου ζητάει να πάρω θέση γάμευσης:
«Έλα από δω, έλα. Σαν κοριτσάκι θα σε πάρω».
Έχει αποφασίσει να με πηδήξει ιεραποστολικά. Μου βάζει κι ένα μαξιλάρι κάτω απ τη λεκάνη. Με το που ξαπλώνω έχοντας τα πόδια όρθια κι ανοιχτά –τα οποία, πόδια, κρατάω απ τα σημεία πίσω απ τα γόνατα– μου λέει:
«Θέλω να μου αναφέρεις συνέχεια ποιος είναι ο γαμιάς σου».
«Αχ, ναι...»
«Πες το μου!»
«Ο γαμιάς μου είσαι εσύ, ψωλαρού μου...», της λέω κι ενθυμούμενος τον τρόπο που θέλει να το ακούει (δηλαδή που νομίζει πως θέλω να το ακούω) προσθέτω: «Αχ, άντρα μου...»
«Να τ ακούω!», μου ζητάει εκείνη καθώς ετοιμάζει την καπότα.
«Άντρα μου, καβλιάρη! Αχ, έχω στηθεί σαν πουτάνα για να με ξεκωλιάσεις!»
«Θέλω να τ ακούω συνέχεια!»
«Ο γαμιάς μου είσαι εσύ, άντρα μου... Γαμιά μου δυνατέ και καβλωμένε!»
«Έλα, άλειψε με λιπαντικό το "μουνάκι" σου... Βάλε και δαχτυλάκι μέσα, έλα... Λάδωσέ το καλά... Ποιος είναι ο γαμίας σου;»
«Εσύ είσαι... Εσύ είσαι ο γαμιάς μου, ψωλαρά μου...», επαναλαμβάνω λιπαίνοντας την κωλοσουφρίδα μου – δαχτυλιάζοντάς την επίσης.
Πριν πλησιάσει περισσότερο μαλάσσει για λίγο τον "καταπέλτη" της. Με πλησιάζει πιάνοντας και σπρώχνοντας τα πόδια μου προς τα πίσω και με "καρφώνει" γονατίζοντας στο ένα της πόδι και πατώντας στο άλλο. Ακολουθούν ήπιες, διερευνητικές γαμιές, ενώ πιάνοντας, με τα δυο της δάχτυλα, το "βελανίδι" μου ρωτάει απαξιωτικά:
«Τι είναι αυτό μωρή;»
«Αχ, ναι, βλέπεις τι μικρό που είναι;... Γι αυτό γαμιέμαι... Αχ... Αχ... Αχ...»
Και με αυτά αρχίζει το μέσα-έξω, έχοντας, πια, γονατίσει και στα δύο πόδια και κρατώντας με απ τα σημεία πίσω απ τα γόνατα...
«Ποιος είναι ο γαμιάς σου;»
«Ο γαμιάς μου είσαι εσύ, ψωλαρά μου, που με την ψωλάρα σου μου γαμάς την κωλάρα!».
Με τους ήχους από τις επαφές, των αντίστοιχων μερών από τα σώματά μας, ν ακούγονται χαρακτηριστικά σ ολόκληρο το μικρό, σκοτεινό δωμάτιο, η γάμευσή μου συνεχίζεται...
«Αχ, τι ωραία που με παίρνεις... Αχ, κάνε μου κι ένα κωλόπαιδο... Αχ, "γεώτρηση" κάνεις στην κωλάρα μου... Σαν γκόμενα με παίρνεις...»
«Καριόλα...»
«Αχ, ναι, ξέσκισέ με!...»
Με γαμάει για κάνα-δυο λεπτά, έτσι, όταν την ακούω να ψιθυρίζει ρίχνοντας, ταυτόχρονα, τον ρυθμό:
«Θέλω να χύσει το "μουνάκι" σου»
«Αχ, πάρε με, τώρα, και λίγο στα τέσσερα!»
«Δεν μπορώ, θα τελειώσω αν συνεχίσω», μου κάνει γνωστό κι αυξάνει τον ρυθμό, για να με γαμήσει για κάνα λεπτό ακόμα – για μερικές γαμιές και δυνατά:
«Θέλω να δω τα χύσια σου!»
«Αχ, η κωλάρα μου έχει την ψωλάρα σου μέσα!»
«Έτσι...»
«Αχ, το κωλομουνάκι μου, το ξεσκίζεις... Αχ, σαν κοριτσάκι με πηδάς»
«Χύσε πουτάνα!... Χύσε γιατί θα χύσω εγώ»
«Ε, χύσε, σε πειράζει;»
Στο άκουσμα αυτού που μόλις ξεστόμισα σταματάει για να μου πει:
«Δεν μπορώ να χύσω με τα λεφτά που μούδωσες».
«Σωστά... Αλήθεια, πόσο πάει το τελείωμά σου;»
«Βάλε κάτι παραπάνω»
«Ωραία, να σου δώσω άλλο ένα εικοσάρικο; (60 σύνολο)»
«Δώστο...»
Ακολουθεί ξανά πίπα –με κείνη ξαπλωμένη ανάσκελα–, γλύψιμο και δυνατό ρούφηγμα των θηλών της, συγκρατημένα –απ τη μεριά της– γλωσσόφιλα και πιπίλισμα των αυτιών της –όλα αυτά για να της ξανασηκωθεί– με κείνη να με ρωτάει ύστερα από λίγο:
«Πού θ αδειάσω; Στο κώλο ή στη μάπα σου, πού τα θες;»
«Στον κώλο υπάρχει περίπτωση να σπάσει το προφυλακτικό;», ρωτάω, αβέβαιος, έχοντας καθίσει στις γάμπες μου.
«Μη σε γκαστρώσω φοβάσαι;», είναι η περιπαιχτική ερώτηση-απάντησή της.
«Ναι, χαχα...», απαντώ – αμήχανος αλλά και καβλωμένος συνάμα...
Τελικά αποφασίζω πως δεν τα θέλω «ούτε στον κώλο, ούτε στη μάπα».
«Πού τα θες μωρή καριόλα;»
«Κύτταξε, θα με γαμάς στα τέσσερα κι όταν θα σούρθει, θα τραβηχτείς, θα βγάλεις την καπότα και θα με χύσεις στην πλάτη».
«Ωραία, κάβλωσε τον άντρα σου!»
Ακολουθεί εκ νέου πίπα –λαρυγγάτη επίσης–, δυνατό γλύψιμο και ρούφηγμα των θηλών της –κι αλληλογλύψιμο, λόγω της θέσης που έχουμε πάρει–, ψιλογλωσσόφιλα:
«Λαρύγγι, ρε!»
«(ήπιο) Γκλουκ!»
«Έτσι...»
«Αχ, πάρε με απ τον κώλο...»
Με καρφώνει και με γαμάει για πολύ λίγο –λιγότερο από ένα λεπτό– γονατιστή στο ένα πόδι και πατώντας στο άλλο, κρατώντας με απ τα κωλομέρια, ενώ την ίδια στιγμή ζητάει να της επιβεβαιώνω:
«Ποιος είναι ο άντρας, εδώ;»
«Εσύ είσαι ο άντρας, εγώ είμαι η γυναίκα».
«Να το ακούω!»
«Εσύ είσαι ο άντρας, ψωλαρά μου!»
«Έτσι!...»
«Αχ, γιατί μ αρέσει, τόσο πολύ, να τον παίρνω απ τον κώλο;»
«Κάβλα είναι να τον παίρνεις απ τον κώλο... Ετοιμάσου να στ αδειάσω... Τα χύσια μου, που τα περιμένεις πώς και πώς... Ποιος είναι ο γαμιάς σου;»
«Αχ...»
«Ποιος είναι ο γαμιάς σου, μωρή;!»
«Αχ, εσύ!...»
Τα κωλομέρια μου τραντάζονται από δυνατά παλαμοχτυπήματα...
«Αχ, ναι, χτύπα με!»
«Εγώ είμαι ο γαμιάς!...»
«Ναι...»
«Εγώ είμαι ο γαμιάς!... Θέλω να τ ακούω!... Ποιος είναι ο γαμιάς, ρε; Θέλω ν ακούω... Λέγε, μωρή!»
«Αχ, εσύ είσαι ο γαμιάς, ψωλαρά μου!...»
«Αχ!... Αχ!... Σούρχονται μωρή καριόλα!...»
Και πράγματι, την επόμενη στιγμή τα νιώθω, ζεστά, πρώτα στα κωλομέρια, μετά στη μέση, στη συνέχεια στην πλάτη και τέλος στον αυχένα, πίσω στ αυτί, μέχρι τα μαλλιά μου...
Μιλάμε γι αρκετή ποσότητα, εκτοξευμένη σε αρκετή απόσταση, επίσης...
«Ααχ!... Ααχ, μ έχυσες!...»
«Πάρτα καυτά!»
«Ααχ...» (τρεμουλιαστά)
«Καυτά, ρε καριόλη!»
«Ααχ...» (τρεμουλιαστά επίσης)
«Έτσι... Έτσι...» (λαχανιασμένη)
Το "τηλεβόλο" της έχει ολοκληρώσει...
Παραμένοντας στα τέσσερα της ζητάω να με σκουπίσει.
Το κάνει, από μπρος μέχρι πίσω, με μερικά κομμάτια χαρτί.
«Θα με γλύψεις, τώρα, λίγο, για να χύσω κι εγώ;», τη ρωτάω ύστερα από λίγο κι ενώ έχει βάλει σε λειτουργία έναν σαράβαλο ανεμιστήρα που ακούγεται περισσότερο κι απ τον αέρα που λυσσομανάει έξω.
«Όχι, έχω τελειώσει, δεν μπορώ. Και που αναπνέω είναι πολύ», είναι η αρνητική απάντησή της, για να προσθέσει ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα: «Μπορείς να χύσεις αν θες. Σε περιμένω».
«Α, ναι;»
«Εννοείται!»
Ξαναπέφτω, λοιπόν, στα τέσσερα –μάλιστα χώνοντας το thin dong των 7 ιντσών, που έχω φέρει μαζί, στο κωλάντερό μου– κι αρχίζω να τρίβω το πουλάκι μου...
«Αχ, ξεφτιλίζομαι μπροστά σου...»
«Σ αρέσει;»
«Αχ, ναι...»
«Αυτό είναι μωρή καριόλα! Μη χύσεις πάνω στο σεντόνι, όμως»
Εκείνη έχει φορέσει τη ρόμπα της και στέκεται όρθια – παράμερα.
Έτσι, όμως, δεν έχει γούστο.
«Άσε, άλλη φορά θα χύσω»
«Οk»
Συνοψίζοντας: Χάλια χώρος, μέτρια εμφάνιση, προσόντα, όπως κι επιδόσεις (με εξαίρεση το χύσιμο, που ήταν πολύ καλό...), χαμηλή –η αρχική– αμοιβή.