Προηγούμενο Transsexual | Επόμενο Transsexual |
Περιγραφή:
Στατιστικά Φωτογραφίας: Εμφανίσεις: 11119 Μαΐου 07, 2018, 08:45:57 ΜΜ Βαθμολογία: από 2 μέλη. Σύνολο Likes: 0 |
Σελίδες1
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι παίκτης της Αλ-Νασρ 6 λεπτά πριν |
7 λεπτά πριν |
16 λεπτά πριν |
17 λεπτά πριν |
19 λεπτά πριν |
19 λεπτά πριν |
Σολωμού 70 - Iris massage - 1ος Όροφος! 19 λεπτά πριν |
26 λεπτά πριν |
Ημερήσια ενημέρωση για μπουρδέλα! 29 λεπτά πριν |
30 λεπτά πριν |
Ημερήσια ενημέρωση για Στούντιο! 39 λεπτά πριν |
Κοκαΐνη: Σε επίπεδα ρεκόρ τα επίπεδα παγκόσμιας προσφοράς 50 λεπτά πριν |
Βία κατά των γυναικών- γυναικοκτονίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα 1 ώρα πριν |
1 ώρα πριν |
Η ευτραφής, νέα στην ηλικία, τρανς περιμένει, όρθια στην άκρη του κρεβατιού, να γδυθώ και τα δευτερόλεπτα της αναμονής τρίβει το πουλί της.
Είναι χαμογελαστή.
Με το που ξαπλώνω γονατίζει πλάι μου και πιάνοντας το κεφάλι μου στρέφει το πρόσωπό μου προς το ξεκάβλωτο, πεντάποντο μόριό της.
«Κατευθείαν;», εκπλήσσομαι.
«Κατευθείαν, χαχα», απαντάει με γυναικεία φωνή και συνεχίζει: «Έλα, μη το φοβάσαι... Όρμα του!».
Κατά τη διάρκεια που της τον ρουφάω, εκείνη, με κρατάει απ το κεφάλι, προχωράει σε γαμικές ωθήσεις, βογκάει σιγανά («Αχ...») και με παροτρύνει («Ρούφατον με τα χειλάκια σου»).
Σύντομα σκύβει για να πάρει το πουλί μου στο στόμα.
Το ρουφάει κανονικά, όμως ύστερα από λίγο την απωθώ («Αχ, σιγά...»).
Βανέσα: Τι έπαθες;
Guino: Είναι λίγο ευαίσθητο το πουλάκι μου.
Το τσιμπούκι συνεχίζεται όπως πριν (και με τις παροτρύνεις από μέρους της: «Μη σταματάς... Έτσι...»), μόνο που τώρα, απλώνοντας το χέρι, αρχίζει να με κωλοδαχτυλιάζει επίσης, με μένα, ανταποκρινόμενο, να σηκώνω το πόδι. Εν τω μεταξύ, με το άλλο της χέρι μου χαϊδεύει το πρόσωπο κι όταν παίρνω το ένα απ τα δάχτυλά της στο στόμα, εκείνη, ανταποκρινόμενη, προχωράει σε finger-mouth-fuck.
Βανέσα: Θέλεις να ξαπλώσω εγώ να μου παίρνεις, εσύ, πίπα στα τέσσερα;
Τω όντι για λίγο την πιπώνω ημίκλιντη, με κείνη να με κρατάει, πάντα, απ το κεφάλι, να συνεχίζει τις γαμικές ωθήσεις και να με παροτρύνει («Έτσι πουτανάκι μου... Έτσι...»)
Βανέσα: Θέλω να δω το κωλαράκι σου. Γύρνα!...
Κάνοντας στροφή 180 μοιρών τουρλώνω το "θέλω" της και κολλάω στήθος και μάγουλο στο σεντόνι. Όμως δεν την ακούω να σαλεύει και γυρίζοντας το κεφάλι τη βλέπω να παραμένει ημίκλιντη και να παίζει το πουλί της – μάλιστα έχει, μόλις, σαλιώσει τα δάχτυλά της, πράγμα που θα κάνει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια.
Βανέσα: Μίλα μου, πουτανάκι!...
Guino: Βλέπεις τι πουτανάκι που είμαι;
Β: Ναι μωρό μου...
G: Φτύσ' το κωλαράκι μου, φτύστο!...
Πράγματι σηκώνεται στα γόνατα, σκύβει και πιάνοντας τα κωλομάγουλά μου, φτύνει, ανάμεσα, δυνατά.
Guino: Αχ, ναι!...
Ακολουθεί εκ νέου κωλοδαχτύλιασμα, μετά ήπιων κωλοχάστουκων και δυνατών φτυσιμάτων, ενώ προστίθεται και σύντομο πάνω-κάτω τρίψιμο της κωλοχαράδρας απ τη μαλακιά "βούρτσα" της – το λεγόμενο, "πινελάκι".
Βανέσα: Πες μου πουτανάκι... Μίλα μου, πουτανάκι...
Guino: Αχ...
Β: Πες μου πουτανάκι, τι σου κάνω;
G: Γαμάς με το δάχτυλό σου την κωλάρα μου...
Η προσπάθεια ανόρθωσης του ανδρισμού της συνεχίζεται με κείνη ξανά ημίκλιντη.
Πρέπει να έχουν συμπληρωθεί 5 λεπτά, από τότε που ξεκινήσαμε, όταν, καθώς την τσιμπουκώνω, την ακούω να με ρωτάει: «Πού θέλεις να σε χύσω;... Πες μου, πού θέλεις να σε χύσω;»
«Στο στόμα»
«Στο στόμα θέλεις πουτανάκι;»
Την ακούω, λοιπόν, να με ρωτάει κι ύστερα από λίγο τη βλέπω να σηκώνεται και κατεβαίνοντας απ το κρεβάτι την ακούω να με καλεί: «Έλα να σε χύσω!»
«Ναι, αλλά δεν θέλω να με χύσεις ακόμα», αντιδρώ.
«Εντάξει αγάπη μου. Μου δίνεις ένα λεπτάκι;»
Στο δωμάτιο θα επιστρέψει σύντομα:
«Ηρθα!»
Ξαπλώνω ανάσκελα και κείνη ξαναγονατίζει πλάι μου με σκοπό να μου τον ξαναδώσει για τσιμπούκι.
Αντ' αυτού τής ζητάω να με γλύψει και να με φιλήσει.
Το κάνει ικανοποιητικά (σε θηλές, λαιμό – γλωσσόφιλων, όπως και ρουφήγματος χειλιών και σαγονιού συμπεριλαμβανομένων), κωλοδαχτυλιάζοντάς με επίσης.
Guino: Αχ, γιατί να είμαι τόσο πουτάνα;
Βανέσα: Θέλεις να σε χύσω στο στόμα;
G: Δεν θα με γαμήσεις;
Β: Έλα στα τέσσερα, μωρό μου, γιατί όταν έβλεπα την κωλοτρυπίδα σου ήταν που κάβλωσα. Με την κωλοτρυπίδα καβλώνω εγώ.
Παίρνω θέση στην άκρη του κρεβατιού και κείνη με το ένα χέρι αρχίζει να τρίβει την ψωλή της και με το άλλο να δαχτυλιάζει την κωλοτρυπίδα μου.
Guino: Αχ, είμαι το πουτανάκι σου...
Βανέσα: Μμμ...
Είναι τότε που ανοίγει το συρτάρι του κομοδίνου και μαζί με την καπότα που βγάζει –πράμα για τ οποίο μ ενημερώνει: «Κάτσε να πάρω και την καπότα»– , ύστερα από λίγο, κλεφτά, ξαναπλώνει το χέρι για να πάρει ένα μικρό ντίλντο –με την άκρη του ματιού μου τα βλέπω όλα αυτά (εκτός απ τη μνήμη του ελέφαντα φαίνεται ότι έχω και τα μάτια της κουκουβάγιας, χαχαχα...)– τ οποίο, ντίλντο, τοποθετεί ανάμεσα στα χοντρουλά μπούτια της ψηλά – κάτω απ τα κανονικά και ξυρισμένα αρχίδια της.
Για το επόμενα ένα-δύο λεπτά θα προσπαθήσει να με κουραβάλει (doggy style, κυρίως στο κέντρο του κρεβατιού, ρίχνοντάς μου και καμιά-δυο ροχάλες στην τρύπα) ζητώντας μου να μη σφίγγομαι («Μη σφίγγεσαι πουτανάκι»), με μένα ν αντιδρώ ήρεμα στο άκουσμα («Δεν σφίγγομαι, χαλαρός είμαι») και κείνη να με προειδοποιεί («Θα πονέσεις!...»), καθώς συνεχίζει να προσπαθεί. Και όντως πονάω, αλλά απ τον άγαρμπο τρόπο της κι όχι απ τον αυξημένο τόνο του πρωκτοσφιγκτήρα μου.
Όταν γυρίζω –και καλά για να δω εάν έχει καβλώσει, αλλά στην πραγματικότητα για να την πιάσω επ' αυτοφώρω– προλαβαίνει και κρύβει το ντίλντο...
Guino: Για να δω... Ρε συ, γι αυτό δεν μπαίνει, δεν έχεις καβλώσει καθόλου!...
Αμέσως κατεβαίνει απ το κρεβάτι λέγοντάς μου πως πρέπει να βγει –να ξαναβγεί δηλαδή– απ το δωμάτιο.
Ξαναμπαίνει, ύστερα από λίγο, δηλώνοντας: «Τώρα θα γονατίσεις στο πάτωμα, μωρό μου, να σε χύσω»
Guino: Δηλαδή δεν έχει άλλο γαμήσι.
Βανέσα: Μωρό μου σφίγγεσαι, δεν μπορώ!... Πήγα να σε γαμήσω και σε πόνεσα. Έλα κάτσε κάτω.
G: Αντί να με χύσεις, προτιμώ να με φιλάς, να με γλύφεις και να με χαϊδεύεις κι εγώ να χύσω με μαλακία.
Β: Άντε, ξάπλωσε, αλλά, αγάπη μου, σφίγγεσαι πάρα πολύ. Σφίγγεσαι πάρα πολύ.
G: Ρε συ, έχω πάει και με άλλες τρανς. Δεν είναι ότι σφίγγομαι, μάλλον εσένα, είναι, που δεν σου έχει σηκωθεί καλά.
Β: Σου λέω είμαι μια χαρά, εσύ είσαι που σφίγγεσαι.
G (κάνοντας τον αγανακτισμένο): Άντε πάλι τα ίδιααα...
Β (χαμογελώντας και ρίχνοντάς μου ένα χαστουκάκι): Άσε τα πολλά τα λόγια, δεν έχουμε χρόνο.
Ακολουθούν γλύψιμο της μούρης μου, ρούφηγμα των χειλιών, το σαγονιού αλλά και... της μύτης μου, χώσιμο των δαχτύλων του χεριού της στο στόμα μου και παλινδρόμηση αυτών εντός του, καθώς και γλωσσόφιλα, όλα αυτά μετά εντόνου –υγρού από τα σαλιώματα– finger-ass-fucking...
Βανέσα: Έτσι καριόλα!... Άνοιξε τα πόδια σου... Έτσι...
Με τέτοια "περιποίηση" δεν αργώ να εκσπερματώσω.
Ένα τεταρτάκι υπόθεση – απ το πρώτο ρούφηγμα που της έκανα μέχρι το χύσιμό μου.
«Πάντως, όταν πήγαινα στο μπάνιο ήταν πέτρα, στο λέω εγώ», προσπαθεί να με πείσει, για τη στύση της, καθώς κατεβαίνουμε απ το κρεβάτι.
«Οkay», κάνω πως την πιστεύω και κατευθύνομαι στο WC.
«Ωραίο νερό έχεις πάντως. Ζεστό!», σχολιάζω με το που επιστρέφω.
«Μόνο το νερό είναι ωραίο;», ρωτάει με νόημα εκείνη.
«Κύτταξε να δεις, να σου πω, τώρα, ειλικρινά...»
«Πες μου τα "ειλικρινά" σου», με διακόπτει με ύφος που δείχνει πως έχει καταλάβει τι περίπου θ ακούσει.
«Τα "ειλικρινά" μου, λοιπόν, είναι πως δεν έμεινα ευχαριστημένος. Βέβαια μου άρεσαν και καλοδέχτηκα, τα γλωσσόφιλά σου, μιας και οι περισσότερες συναδέλφισσές σου δεν γλωσσοφιλάνε...»
«Το έκανα για να περάσεις καλά», με ξαναδιακόπτει.
«Αλλά για το γαμήσι που ήρθα, δεν!», καταλήγω κι αμέσως προσθέτω: «Η άποψή μου είναι πως είσαι περισσότερο παθητική. Έχω πάει και με άλλες τρανς. Καταλαβαίνω πότε κάποια είναι καβλωμένη και σε θέση να γαμήσει».
«Σε φιλούσα με τόσο πάθος για να μην έχεις παράπονο και πάλι παράπονο έχεις», μου λέει με... παράπονο.
«Έχω παράπονο γιατί δεν είσαι ενεργητική, όπως γράφεις στην αγγελία σου. Είσαι παθητική».
Στο παραπάνω άκουσμα αντιδρά:
«Καλά, μην είσαι και τόσο σίγουρος»
«Εντάξει τώρα, εγώ μιλάω από την εμπειρία που, μόλις, είχα μαζί σου. Τώρα εσύ μπορεί να λες ό,τι θες»
Καθώς με συνοδεύει προς την εξώπορτα μου τρίβει τους ώμους, χαρακτηρίζοντάς με: «Παραπονιάρη, παραπονιάρη!...». Με μένα να τη συμβουλεύω και να της γνωστοποιώ: «Είσαι επαγγελματίας κι αυτά πρέπει να τα προσέχεις. Εγώ, τώρα, είναι πολύ δύσκολο να ξανάρθω (και να ξαναδώσω 60 ευρώ)».
Συμπερασματικά, ήταν σαφώς πιο καλά από τη "συνεύρεση" που είχα, για παράδειγμα, με την ts Άσπα, στην ίδια πλευρά της λεωφόρου, πριν κάποιους μήνες. Αν, η Βανέσα, κατάφερνε να ψιλοκαβλώσει έτσι ώστε να μπορέσει, έστω, να με ψευτογαμήσει, θα ήταν αλλιώς η κρίση μου, γιατί από προκαταρκτικά δεν είχα παράπονο. Η κουτοπονηριά, πάντως, είναι κάτι που δεν συγχωρείται.