ΙΡΙΣ ξανά και ξανά ...

---

Η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης έλεγαν οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Ε, είπα κι εγώ να το κάνω πράξη.
Παραβολακι των εκατό ευρώπουλων, είσοδος, μπανάκι-μανάκι και νά'σου το το μωράκι, γελαστό και μυρωδάτο σαν αρνάκι του γαλάτου. Παλιοί γνώριμοι με νέες εμπειρίες και το πάρτι δεν άργησε να ανάψει.
Γλωσσόφιλα διαρκείας με ένταση και πάθος, γλειψιματα σε κάθε μέρος και χάδια που φανερώνουν δυναμική και απαιτητική γυναίκα. Δεν θέλει μόνο να χαρίζει διαδικαστικά ηδονή. Θέλει να εισπράττει κιόλας. Βρήκε τον κατάλληλο γεράκο. Την ξάπλωσα μπρούμυτα και άρχισα το σπατουλάρισμα και τα χάδια από τους αστραγάλους ίσαμε τους λοβους των αυτιών. Στο ανασκελο, μία από τα ίδια με ένα γλειφομούνι διαρκείας, στο οποίο αν δεν εχυσε κανονικά, τότε προσποιήθηκε οργασμό άξιο γιά γιά Όσκαρ, Νόμπελ και Λένιν, τρία σε ένα. Απίστευτη η γκομενιτσα.
Με ξάπλωσε κι άρχισε να σπατουλαρει ο,τι έβρισκε μπροστά της.
Τον κατάπιε με συνοπτικές διαδικασίες. Απόρησα με την εξαφάνισή του, αλλά δεν με χάλασε κιόλας.
Μου φόρεσε το σκουφάκι κι άρχισε την καβαλα. Έμεινε για κανένα δίλεπτο έτσι μέχρι που την γύρισα στα τέσσερα κι άρχισα το σφυροκόπημα.
Στα επόμενα επεισόδια έγινε κυριολεκτικά της πουτανας.
Έβγαζε φωνούλες, μουγκριζα σαν βόδι, γενικά δώσαμε συναυλία.
Τελείωσε το σόου σε πλάγιο κουταλάκι.
Έμεινα για κάνα πεντάλεπτο, να ξαναβρώ τις ανάσες μου και να καταφέρω να συρω το σάπιο γερικο σαρκιο μου ίσαμε το ντουζ...
Με ξέκανε.
Θα την επισκεφτώ πάλι.
Είναι μουλωχτή. Δεν το δείχνει. Αλλά σου πίνει το αίμα...
Τελευταία τροποποίηση από: PIATSAS Ιουνίου 06, 2025, 12:29:41 ΜΜ

Mαγεία κι όχι ΜΆΓΙΑ

---

Δεν μπορώ να ξέρω αν και πόσες άλλες είναι αυτή την στιγμή πιό όμορφες από την Μάγια, αλλά έχω την πεποίθηση και όχι την εντύπωση πως θα είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Γιά να γίνω πιό συγκεκριμένος, το κοριτσάκι θα πρέπει να είναι γύρω στα 23, βαριά 25. Είναι ένα κουκλάκι με πρόσωπο χωρίς εντάσεις και ιδιομορφίες, αλλά με απολύτως αρμονικά χαρακτηριστικά, με αλαβάστρινη επιδερμίδα και καστανά μάτια που λάμπουν. Χειλάρες που μοιάζουν πειραγμένες αλλά ΔΕΝ είναι, φρύδια τοξωτά και λαιμό κύκνου. Δεν θα γυρίσουν όλα τα κεφάλια, μιά φορά. θα γυρίσουν δύο. Κορμάρα ΛΑ-ΜΠΑ-ΔΑ, η οποία είμαι 101% σίγουρος πως έχει περάσει πολλές ώρες στα παρκέ των αιθουσών χορού της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. . Κορμάρα γεμάτη αρμονία, κίνηση γεμάτη λαγνεία και βλέμμα πύρινη λάβα. Στηθάκι εφηβικό, μέση δαχτυλίδι, περιφέρεια που την αγκαλιάζει το ένα μου χέρι, και ποδαράκια με γάμπες γιά σεμινάριο. Το κατοστάρικο μαζί με τα σάλια του γερο-μπαμπαλή έσταξαν ασυναίσθητα και αβίαστα και το επόμενο δεκάλεπτο με βρήκε μπανιαρισμένο και έτοιμο να υποδεχτώ το ουρί. Επικοινωνία με δυσκολία. Δεν μιλάει καμία άλλη γλώσσα εκτος απο Ρωσσικά, δεν μιλάω Ρωσσικά, άντε βγάλε άκρη. Δεν με πειράζει που δεν μιλάει και ντεν γκαταλαβαίνει. Ίσα-ίσα, διότι αν καταλάβαινε αυτά που της έλεγα, θα με έστελνε στον γεροσυνομήλικόμουδιάολο. Το κοριτσάκι μπήκε όλο ζωντάνια και χαρά και εγώ έβαλα μπροστά το αλάνθαστο σχέδιο χράτσα-χρούτσα Αγησίλαε. Την έγλειψα όπου μπόρεσα και όπου με άφηνε και όσο άντεξα. Στο 69, στο οποίο δεν έφερε καμία αντίρρηση, μου φόρεσε την περικαυλίδα και έκατσε πάνω μου γεμάτη λαχτάρα και περηφάνια. Άρχισε να λικνίζεται ρυθμικά και αισθησιακά ενώ είχα ακόμη στο στόμα μου την γεύση από το αφράτο γατάκι της και τα ροζουλί χειλάκια της. Έσω και έξω. Με κοίταζε με βλέμμα άγριο και πρόστυχο, ψιθυρίζοντας κάτι στην γλώσσα της με πάθος. Εγώ, αντιθέτως, την κοίταζα σαν γνήσιος μαλάκας ελληναρΆς που κάνει ένα από τα πιό όμορφα πηδήματα της μίζερης ζωούλας του και δεν ξέρει πως να φερθεί. Ήθελα να την πιάσω και την στήσω στα τέσσερα και να χαστουκίζω το απίστευτο κωλαράκι της, σε ιεραπόστολο και να χαζεύω την κοιλίτσα της, σε κουταλάτο και να την χουφτώνω παντού, σε λωτό και να της σφίγγω την μεσούλα και τελικά κόντευα να τελειώσω μέσα σε μιά ημιληθαργική κατάσταση. Ευτυχώς συνήλθα και ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ πρόλαβα ένα doggy πριν μείνω ξερός από την εκσπερμάτιση. ΑΝ μέινει και ΑΝ συνεχίσει έτσι, θα γράψει ιστορία. Εγώ ερωτεύτηκα. Θα μου φάει την σύνταξη το μαγαζί αυτό. Τέλος.