Μοτοσυκλέτες - Bikers House

[Biker]

τα....νεφρά σου πρόσεξε λίγο....και το λουμπάγκο σου...... "pnsd" "pnsd" "pnsd" "pnsd" "pnsd" "pnsd"

... και τα κακόμοιρα τα πόδια μου . . .
Ρε πούστη μου  . . .
ΔΕΝ ΜΕ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΙΑ ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ... ":oldman:" ":oldman:" ":oldman:"
Όταν δεν βρίσκανε την μπάλλα , μου κλώτσαγαν τα πόδια ! ! !
 ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o" ":o"

ΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒ
ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
ΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ
...
...
IS BACK !
Εβρυθινγκ ιζ αντερ υπο ελεγχο , τωρα . . .

[talos43]

αφού κάνεις τον μαραντόνα καλά να πάθεις........τι τις θες στα γεράματα τις μαγκιες?........ "ssl" "ssl" "ssl" "ssl" "ssl"

[bonbenito]

αφού κάνεις τον μαραντόνα καλά να πάθεις........τι τις θες στα γεράματα τις μαγκιες?........ "ssl" "ssl" "ssl" "ssl" "ssl"

Γεράματα? Ποια γεράματα? ""You dont stop riding because you get old, you get old because you stop riding""
Στην περίπτωσή μας, προφανώς, δεν ισχύει  "&@th"

[Biker]

. . . Λοιπόν , συντρόφια . . .
Αύριο , σύμφωνα μ'όσα λένε οι προγνώσεις , ο καιρός θά'ναι εντάξει !

Να μαζευτούμε στα υψίπεδα του Μπουρναζίου , να πιούμε μιά πορτοκαλάδα ? ? ?

οεο? ? ?

.................................. "^%bk"
                                          ................................. "^%bk"
                                                                                   ........................... "^%bk"     

[talos43]

αύριο  το μεσημέρι την κάνω για 3ήμερο......οπότε πορτοκαλάδα γιόκ...... ":oldman:" ":oldman:" ":oldman:" ":oldman:"

[Biker]

αύριο  το μεσημέρι την κάνω για 3ήμερο......οπότε πορτοκαλάδα γιόκ...... ":oldman:" ":oldman:" ":oldman:" ":oldman:"

. . . γαμώ την ατυχία μου . . .

[Biker]

WGm7iZamrAY "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je" "#@je"

[talos43]

. . . γαμώ την ατυχία μου . . .

γιατί ρε...πορτοκαλάδα είσαι?.......... ";D" ";D" ";D" ";D" ";D" ";D"

[Biker]

YzcLj5YjsBM

[Biker]

γιατί ρε...πορτοκαλάδα είσαι?.......... ";D" ";D" ";D" ";D" ";D" ";D"

...έχω μετοχές ... στην Ε.Ψ.Α.

[Biker]

...Το έκλεψα από τον Gabadoo !

Δ Ε Ν είναι δικό μου ! 

Ιsle of Man TT Race

          . . .  Η Ιστορία


Isle of Man - Ο Τόπος

Το Isle of man βρίσκεται στο αρχιπέλαγος της Ιρλανδίας (Irish Sea) σε απόσταση ίση περίπου από την Αγγλία, τη Σκωτία και την Ιρλανδία. Καλύπτει 572 τετραγωνικά χιλιόμετρα, από τα οποία το μεγαλύτερο μέρος αποτελείται από πεδιάδες. Το υψηλότερο βουνό -λόφος καλύτερα- έχει ύψος 620 μέτρων. Η πρωτεύουσα του είναι το Douglas, στην ανατολική πλευρά του νησιού, όπου και κατοικεί το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού που ανέρχεται στους 76,315 μόνιμους κατοίκους.

Ιστορικά, το νησί ανέκαθεν τελούσε υπό ένα ιδιόμορφο καθεστώς ανεξαρτησίας. Έτσι κατά τον 18ο και 19ο αιώνα το Isle of Man έγινε σημαντικός σταθμός του θαλάσσιου εμπορίου -παράνομου και νόμιμου- αλλά και κρυσφήγετο πολλών πειρατών. Το κοινοβούλιου του νησιού (Tynwald ή Tinvaal στη τοπική διάλεκτο)  αποτελεί το αρχαιότερο εν ενεργεία κοινοβούλιο του κόσμου καθώς εξακολουθεί να υπάρχει από το 979μχ. Ο αρχηγός του κράτους είναι η βασίλισσα της Αγγλίας που εκπροσωπείται από τον Λόρδο του Mann. Παρόλα αυτά, δεν ανοίκει τον Ενωμένο Βασίλειο ούτε στην Ευρωπαϊκή ένωση αν και το πρώτο έχει την αμυντική ευθύνη καθώς και ελέγχει τις εξωτερική πολιτική του τόπου. Οι πολίτες του Isle of Man έχουν την Αγγλική υπηκοότητα αλλά δεν μπορούν να ζήσουν και να εργαστούν ελεύθερα στην Ευρώπη, ενώ οι πολίτες της Ευρωπαϊκής ένωσης δεν χρειάζονται βίζα για να ταξιδέψουν στο νησί. Οι εξαγωγές προς την Ευρωπαϊκή ένωση επίσης είναι ελεύθερες αλλά όχι και τα οικονομικά κεφάλαια ή οι υπηρεσίες, έτσι έχει ευνοηθεί η ανάπτυξη πολλών offshore εταιριών. Νόμισμα του νησιού αποτελεί η τοπική λίρα αλλά διακεινείται ελεύθερα και η Αγγλική λίρα.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στη τοπική διάλεκτο που έχει Κελτικές ρίζες. Κατά το 19ο αιώνα η διάλεκτος άρχισε να εξαφανίζεται σταδιακά, έτσι το 1974 πέθανε ο τελευταίος κάτοικος που μιλούσε την παλιά διάλεκτο με την αντίστοιχη προφορά που χάθηκε μαζί του. Πλέον, η γλώσσα έχει σχεδόν εξαφανιστεί και οι ντόπιοι μιλούν βασικά Αγγλικά με μερικούς ιδιοματισμούς της αρχικής διαλέκτου. Προσπάθεια γίνεται στην αναβίωση της αρχικής γλώσσας καθώς αυτή είχε καταγραφεί στις αρχές του 20 αιώνα στο Vocabulary of the Anglo-Manx Dialect από τους Α.w. Moore, E. Goodwin και S. Morrison.

Ο Αγώνας

Το Isle of Man Τourist Trophy είναι ίσως ο πιο δύσκολος και επικίνδυνος αγώνας που συνεχίζει να διοργανώνεται σε πείσμα των καιρών και των μοντέρνων απαιτήσεων ασφαλείας. Λαμβάνει χώρα στους δρόμους του νησιού και η διαδρομή διαγράφει τη περιφέρειά του. Ντόπιοι, Άγγλοι αλλά και ξένοι συμμετέχοντες δίνουν ραντεβού κάθε χρόνο στο νησί σε μια συναρπαστική γιορτή του μηχανοκίνητου αθλητισμού που παρακολουθούν από κοντά δεκάδες χιλιάδες θεατών. Δυστυχώς βέβαια το θέαμα και η επικινδυνότητα του αγώνα έχουν και το τίμημά τους αφού σχεδόν κάθε χρόνο η οργάνωση θρηνεί θύματα. Έτσι η τοπική κυβέρνηση ψάχνει τρόπους για να αναθερμάνει τη δημοτικότητα του αγώνα που χρόνο με το χρόνο πλήγεται όλο και περισσότερο.

Διαβάζοντας κανείς για την ιστορία του καταλαβαίνει ότι η πορία του ξεκίνησε την ίδια εποχή που άρχισαν να γίνονται μηχανοκίνητα οχήματα διαθέσιμα στο κοινό και είναι παράλληλη με την εξέλιξη του μηχανοκίνητου αθλητισμού και της τεχνολογίας. Αξίζει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η αρχή έγινε έναν αιώνα πριν, από κάποιους ανήσυχους ιδιώτες κατά βάση που θέλησαν να δημιουργήσουν έναν αγώνα που θα αποτελέσει τόπο δοκιμής των νέων αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών που κατασκευάζοντα ν. Ουσιαστικός στόχος ήταν η βελτίωση της αξιοπιστίας των προϊόντων αλλά και η αύξηση των πωλήσεων φυσικά. Και όλα αυτά απέναντι σε μια επιφυλακτική Αγγλική κυβέρνηση σε μια εποχή που δεν ευνοούσε τις νέες ιδέες. Αυθόρμητα έρχεται στο μυαλό η -φράση κλισέ- ""μηχανοκίνητη κοουλτούρα"" και το ερώτημα γιατί στην χώρα μας έχουμε μείνει τόσο πίσω παίρνει άλλες διαστάσεις...

Συνεχίζω λοιπόν με μια σύντομη ιστορική αναδρομή της διοργάνωσης, με μεγαλύτερη έμφαση στη γέννηση της, για να καταλήξω στο τώρα.


H Προ-Ιστορία

Στις αρχές του 20ου αιώνα και καθώς η συτοκινητοβιομ ηχανία έκανε τα πρώτα της βήματα σε Ευρώπη και Αμερική, ξεκίνησε μια διαμάχη σχετικά με το ποιά χώρα παράγει τα καλύτερα αυτοκίνητα. Έτσι δημιουργήθηκε η ιδέα ενός αγώνα αυτοκινήτων που θα λάβαινε χώρα σε δημόσιους δρόμους. Μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι ακόμα ανύπαρκτος καθώς οι πρώτοι κατασκευαστές κάνουν τα πρώτα δειλά του βήματα προσπαθώντας να κερδίσουν την αγορά. Έτσι το 1900 με εμπνευστή τον Αμερικάνο Gordon Bennett, οργανώθηκε ο πρώτος αγώνας των εθνών με συμμετοχές από τη Γαλλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο. Ο αγώνας κάλυπτε μια συνολική απόσταση 550χλμ μεταξύ του Παρισιού και της Λιόν και κατέληξε σε φιάσκο, καθώς οι περισσότεροι αγωνιζόμενοι έχασαν το δρόμο τους! Το 1901 ο αγώνας επαναλήφθηκε με συμμετοχή των Γάλλων και των Άγγλων μόνο, με συντριπτική νίκη των πρώτων. Το 1902 το μόνο πλήρωμα που κατάφερε να ολοκληρώσει τη διαδρομή ήταν το Αγγλικό και έτσι η Αγγλία θα ήταν η χώρα που θα φιλοξενούσε τον αγώνα την επόμενη χρόνιά, σύμφωνα με τους κανονισμούς. Αυτό από μόνο του αποτελούσε πρόβλημα για τους Άγγλους καθώς η αγγλική κυβέρνηση ήταν πολύ επιφυλακτική όσο αφορά τη διεξαγωγή αγώνων σε δημόσιους δρόμους. Μάλιστα, οι αγγλικοί νόμοι δεν προέβλεπαν το κλείσιμο δημοσίων δρόμων για τη διεξαγωγή αγώνων και έτσι η Ιρλανδία ήταν αυτή που επωφελήθηκε της ευκαιρίας να διοργανώσει τον αγώνα Gordon Bennet, όπως έγινε πλέον γνωστός, το 1903.

Άνθρωπος κλειδί για την οργάνωση ενός αγώνα όπου οι Άγγλοι κατασκευαστές θα μπορούσαν να δοκιμάσουν τα όρια των μηχανών τους ήταν ο Γραμματέας της νεοσύστατης Λέσχης Αυτοκινήτου της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας, Julian Orde. Οι Άγγλοι από τη μια αντιμετώπιζαν την άρνηση της κυβέρνησης για να βοηθήσει τη νέα βιομηχανία και από την άλλη είχαν αρχίσει να μένουν πολύ πίσω όσο αφορά στην εξέλιξη των αυτοκινήτων τους, ειδικά σε σχέση με τους αιώνιους εχθρούς τους στην απέναντι όχθη της Μάγχης. Η ιδιωτική πρωτοβουλία έπρεπε να σώσει τη πληγωμένη αγγλική υπερηφάνεια και να βρεθεί σύντομα ένας διαθέσιμος χώρος που θα προσέφερε δρόμους με πολλές εναλλαγές στην ποιότητα και κλίση. Ο Orde επισκέφθηκε το Isle of Man την άνοιξη του 1904 με σκοπό να κάνει τη πρότασή του στη τοπική κυβέρνηση. Φυσικά, δεν είναι τυχαίο που βρέθηκε εκεί. Ο ενθουσιασμός των κατοίκων για την διοργάνωση ενός αγώνα που θα βοηθούσε τον αναπτυσσόμενο τουρισμό του τόπου ήταν μεγάλος αλλά και γιατί να ψάξεις αλλού για βοήθεια όταν ο Κυβερνήτης του νησιού είναι ο ξάδελφος σου!

Ένα μήνα μετά, στις 15 Μαρτίου 1904, ψηφίστηκε ο νόμος που θα επέτρεπε το κλείσιμο των δημόσιων δρόμων από μια εώς τρεις μέρες για τη διεξαγωγή ενός αγώνα. Ο νόμος θα ίσχυε μέχρι το τέλος του χρόνου. Η ανησυχία της τοπικής αρχής όσο αφορά στην ασφάλεια ήταν μεγάλη, καθώς το μόνο μέσο μεταφοράς των ντόπιων ήταν τα άλογα και θα ήταν η πρώτη φορά που ένα μηχανοκίνητο μέσο θα εμφανιζόταν στο νησί, προκαλώντας σίγουρα τον ενθουσιασμό του κοινού. Ο αγώνας, που είχε τη μορφή δοκιμαστηκών μη ξεχνάμε, θα λάβαινε χώρα στο προτώγονο οδικό δίκτυου του νησιού, συνολικού μήκους 75χλμ. Η διαδρομή θα ήταν κυκλική και οι αγωνίζομενοι θα έπρεπε να συμπληρώσουν 6 γύρους μέσα σε οκτώ ώρες. Περιελάμβανε τρία μέρη, το αγώνα αντοχής, μια ανάβαση και ένα sprint. Κριτές στρατολογήθαν αρκετοί ντόπιοι ανθρακορύχοι και πλήρωμα από τα πλοία του Βρετανικού ναυτικού που είχαν τη βάση τους στο νησί. Ο νικητής θα ήταν αυτός που θα αντιπροσώπευε την Αγγλία στον αγώνα Gordon Bennet του 1905 στη Γερμανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι, τελικά, ο νικητής αυτού του πρώτου αγώνα ανακυρήχθηκε εν μέσω ενστάσεων και διαμαρτυριών, κάτι που θα ακολουθούσε ως φαίνεται τον μηχανοκίνητο αθλητισμό στο μέλλον...


Tα δοκιμαστικά Gordon Bennett συνεχίστηκαν και το 1905 με επιτυχία. Η διαδρομή παρέμεινε η ίδια, αλλά ο αγώνας μειώθηκε στους 4 γύρους. Για πρώτη φορά στην ιστορία, τα αγωνιζόμενα οχήματα θα έπρεπε να φέρουν αναγκαστικά νούμερο συμμετοχής. Η καινοτομία των δοκιμαστικών του 1905 είναι η πρόταση να οργανωθεί αντίστοιχος αγώνας και για μοτοσυκλέτες, ώστε να μπορέσουν οι Άγγλοι να γίνουν ανταγωνιστικοί έναντι των Γάλλων (πάλι αυτοι οι Γάλλοι...). Έτσι κι έγινε και στις 31 Μαρτίου 1905, μια μέρα μετά τα δοκιμαστικά των αυτοκινήτων, έγιναν τα πρώτα δοκιμαστικά μοτοσυκλετών υπό την οργάνωση του Auto-Cycle Club, που αργότερα άλλαξε την ονομασία του σε Auto-Cycle Union (το γνωστό ACU). Νικητής αναδείχθηκε ο J. S. Cambell που ολοκλήρωσε τη διαδρομή σε 4 ώρες, 9 λεπτά και 36δ με δεύτερο τον H. Cοllier, οι οποίοι και θα αντιπροσώπευαν την Αγγλία στο διεθνή αγώνα του 1906, ο οποίος όμως έμελλε να μη γίνει για διάφορους λόγους. Το 1905 είναι η χρονιά που διοργανώθηκε και το πρώτο Tourist Trophy μετά από πρόταση του με πρόταση του Orde και πάλι. Ο Οrde θέλοντας δώσει δυναμική στην εξέλιξη της Βρετανικής αυτοκινητοβιομ ηχανίας πρότινε τη διοργάνωση ενός ετήσιου διεθνούς αγώνα. Έλαβε χώρα στις 11/9/1905 με συμμετοχές πάνω από 50 αυτοκινήτων. Τελικά, τερμάτισαν 18 από αυτά και σημειώθηκε η πρώτη συμμετοχή γυναίκας που μάλιστα τερμάτισε στη 18η θέση όντας μηχανικός του οχήματος που οδηγούσε ο άντρας της!

Είμαστε στο 1906, τα δοκιμαστικα Gordon Bennett δεν πρόκειται να λάβουν χώρα, μιας που καταργήθηκε ο αντίστοιχος διεθνής αγώνας και έτσι το TT τραβάει αποκλειστικά τα βλέμματα κατασκευαστών, αγωνιζομένων και κοινού. Είναι η χρονιά που θα μπουν οι βάσεις για τους κανονισμούς που απαιτούν οχήματα όσο το δυνατόν παρόμοια με αυτά που πωλούνται και όχι ειδικά σχεδιασμένα για τον αγώνα. Τίθονται περιορισμοί όσο αφορά στο βάρος, τις διαστάσεις, τα ανταλλακτικά και την εξωτερική βοήθεια που μπορούν να λάβουν τα οχήματα. Από την άλλη ο αγωνάς παραμένει μόνο για αυτοκίνητα αφήνωντας απογοητευμένου ς τους κατασκευαστές δίτροχων. Για την ιστορία και πάλι, νικητής αυτού του δεύτερου TT ήταν ο ίδιος ο C.S.Rolls με -τι άλλο;- Rolls Royce!

Όμως κανείς δεν θα έμενε απογοητευμένος . Ο εκδότης του περιοδικού ""The Motor Cycle"" κάνει τη πρόταση για ένα αγώνα ΤΤ για μοτοσυκλέτες στο ετήσιο δείπνο του Auto-Cycle Club. Μετά από συζητήσεις και διαμαρτυρίες εκ μέρος των μοτοσυκλετιστώ ν, στις 28 Μαϊου 1907, το Auto Cycle Club κάνει επίσημα τη πρόταση για τη διοργάνωση του πρώτου ΤΤ, όπως και έγινε! Ο αγώνας θα γινόταν σε μια διαδρομή πολύ μικρότερη από τη συνηθισμένη, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος πολλών εγκαταλείψεων αλλά και να υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα παρακολούθησης για το κοινό. Η διαδρομή έγινε γνωστή σαν St John's circuit, είχε απόσταση 27χλμ και περιελάμβανε 10 γύρους. Οι μόνες ξένες συμμετοχές, οι οποιές φυσικάν θα πλήθαιναν όσο περνούσαν τα χρόνια, ήταν δύο Γερμανικές NSU.

Παρακάτω, αναφέρω περιληπτικά τα αποτελέσματα, να σημειώσω μόνο ότι η διαδρομή του αγώνα άλλαξε από το 1911 αρκετές φορές μέχρι να πάρει τη μορφή που έχει σήμερα το 1920. Και τα αυτοκίνητα τι έγιναν; Μετά τη λήξη του 1908 ΤΤ ο βασιλειάς εξέφρασε τη δυσαρέσκια του σχετικά με τη διοργάνωση αγώνων αυτοκινήτου στο νησί, απ' ότι φαίνεται δεν ήταν οπαδός των αγώνων. Έτσι απαγορεύτηκαν, αλλά το ΤΤ για τις μοτοσυκλέτες συνεχίστηκε. Κατά τη δεκαετία 1910-20 ο θεσμός των αυτοκινήτων αναβίωσε αλλά τελικά είχε χάσει την ορμή του. Ο τελευταίος αγώνας έγινε το 1922 και είχε 8, μόνο, συμμετοχές.


Περιληπτικα αποτελέσματα 1907-2004

Ο πρώτος αγώνας μοτοσυκλετών, όπως αναφέρθηκε, έγινε το 1907 σε μια διαδρομή μικρότερης της τωρινής της οποίας το μεγαλύτερο κομμάτι ήταν χωμάτινο. Για την ιστορία, νικητές ήταν ο H. Rem Fowler με μια Norton και κινητήρα Peugeot στη κατηγορία των 2κίλυνδρων με μωτ 57.96χλμ/ώρα και ο Charlie Collier με μια Matchless (μετά από σκληρή μάχη με τις Triumph) στη κατηγορία των μονοκίλυνδρων και μωτ 61.15 χλμ/ώρα. Οι δύο αναβάτες σημείωσαν και τους ταχύτερους γύρους στις κατηγορίες τους με 68.66χλμ/ώρα και 66.9χλμ/ώρα μωτ αντίστοιχα.

1911-1950
Η τωρινή διαδρομή που ξεκινά και καταλήγει στη πρωτεύουσα του νησιού καθιερώθηκε το 1911 και έχει μήκος 37.73 μιλίων. Να σημειωθεί ότι οι αγωνίζομενοι δεν τρέχουν όλοι μαζί αλλά ξεκινούν με διαφορά 10 δευτερολέπτων συμπληρώνοντας από 3 εώς 6 φορές το γύρο του νησιού, αναλόγως της κατηγορίας.

Νικητές του αγώνα του 1911 ήταν ο P J Evans με μια Humber στη κατηγορία Junior 350cc TT με μωτ 66.32χλμ/ωρα και ο O C Godfrey με μια Indian στη κατηγορία Senior 500cc TT με μωτ 76.21χλμ/ώρα.

Το 1913 σημειώθηκε το πρώτο θανατηφόρο ατύχημα του αγώνα. Μέχρι το 1920 οι δρόμοι δεν έκλειναν για να δοκιμαστικά εν όψη του αγώνα και έτσι ο Tim Birkin σκοτώθηκε ενώ προετοιμαζόταν τρακάροντας με ένα κάρο (κανονικό κάρο, με άλογο). Έτσι από το 1920 και μετά οι δρόμοι κλείνουν για τα δοκιμαστικά και η στροφή που έχασε τη ζωή του ο Birkin έχει πάρει το όνομα του. Κωμικοτραγικό γεγονός κατά τα πρώτα χρόνια του αγώνα αποτελεί η κατάσταση του δρόμου-πίστας. Καθώς εξυπηρετούσε κάρα ως επί το πλείστον, καθήκον του πρώτου αγωνιζόμενου που ξεκινούσε τη διαδρομή ήταν να ανοίξει τους φράκτες που συναντούσε ενώ ο τελευταίος έπρεπε να τους κλείσει έναν έναν στο πέρασμα του!

Μετά το 1920 η όλο και βελτιωμένη κατάσταση των δρόμων του νησιού επέφερε και την ανάλογη αύξηση των ταχυτήτων που πετύχαιναν οι αγωνιζόμενοι. Το 1920 το ρεκόρ ταχύτερου γύρου ήταν 89χλμ/ώρα ενώ μέχρι το ξέσπασμα του 2ου Παγκοσμίου πολέμου έφτασε τα 144χλμ/ώρα. Το 1926 ο Jimmy Simpson ήταν ο πρώτος που έσπασε το φράγμα των 110 χλμ/ώρα στη κατηγορία Junior, ενώ το 1931 ο ίδιος αναβάτης ξεπέρασε τα 128 χλμ/ωρα με μια Νorton 500.

Το 1923 καθιερώθηκε ο αγώνας Sidecars (μοτοσυκλετών με καλάθι) που διακόπηκε το 1925, ξαναξεκίνησε το 1954 και υπάρχει μέχρι τώρα. Επίσης το 1922 ξεκίνησε η κατηγορία των 250cc και το 1954 η κατηγορία των 125cc. Η οργάνωση διακόπηκε κατά τη διάρκεια των δύο Πα&#

[Biker]

ΩΧ !
Τώρα ? ? ?
Τι μαλακία    "#@je" "#@je" "#@je"    να έπαθα πάλι άραγε  "#@!sw" "#@!sw" "#@!sw"

[spoon]

[spoon]

[spoon]